De dochter was de lucht in geschoten. Nieuwe broeken waren prima, als het maar niet van die 'akelige skinny jeans' zijn (end quote). Dusss... Het winkelassortiment voor 8-jarigen (bijna!) is toch erg skinny gericht, en als je jezelf dan toch naaister noemt dan is 1 en 1 al gauw 2.

De eerste broek was de gewone rechte broek uit Stof voor durf het zelvers 2. Nu was de stofkeuze al niet zo geslaagd, dus dat hielp ook niet, zelfs niet toen de grijsbruine jeans met zilver werd doorgestikt. Het patroon zal wel goed zijn, maar na meten moest ik lengte 128 maken, maar taille 140/146. Dat durfde ik echt niet aan en dus maakte ik hem in zijn geheel in 128. Veeel te wijd van boven, dus een behoorlijk stofoverschot rond de billen. Niet toonwaardig, beetje beschamend zelfs.

Dus voor het tweede exemplaar Jacob van stal gehaald. Eerste keer, dus ik was heel benieuwd. Weer eerst meten. Lengte 128, heup 116 en taille 110. Weer twijfel. Maar ik las zo ontzettend veel goede dingen over de pasvorm dat ik de sprong gewaagd heb en het patroon aangepast. Ook mooiere stof dit keer, licht blauwe linnen-achtige jeans.

Beetje lastige stof om mooi op de foto te zetten. Maar wel met roze rits (die echt een eitje was om in te zetten -> zo gaat voortaan elke rits er bij mij in) en roze knoop.
Maar nu de pasvorm...


Hij zat perfect in elkaar, mooie plooien, zakken er strak op, taille band mooi doorgestikt met de cover, etc. Ik hoopte zo dat hij goed zou zitten. Een 110 voor mijn bijna 8-jarige meid, ging dat echt goedkomen?
Het antwoord is ja!



Bovenkant sluit mooi aan, lengte is perfect. Zouden we dan nu eindelijk van het eeuwige plofkontje af zijn? Eindelijk geen overschot aan stof om de billen? Ik had zeer goede hoop en toen ze zich omdraaide maakte mijn hart een sprongetje. Perfectie =)



Het is nu officeel haar lievelingsbroek. Ik zou er graag nog meer maken, maar mijn lijstje is nog lang en ik hoop mooie jeans stoffen voor een zacht prijsje op het Stoffenspektakel te scoren in april.
De dame zelf heeft hem het liefst elke dag aan, en ik geniet elke keer weer als ik haar erin zie.




 

Ik had al vele mooie Jackie's voorbij zien komen. Ze zien er allemaal zo stijlvol uit dat ik het niet kon laten om hem ook te bestellen. Het zou Sabrina's nieuwe winterjas worden. Dus in november druk aan het tekenen geslagen. Ze is bijna 8 maar zo slank dat ze lengtemaat 128 heeft en breedtemaat 116. Gelukkig maar, want het paste echt nét uit het minilapje stofdat ik had.

Een prachtig diepblauw fluweel met banen doordat de vleug steeds omkeert. En die steeds omkerende vleug maakte het tot een ware hel om te naaien. De stofdelen bleven niet mooi op elkaar liggen, maar verschoven steeds, soms volle centimeters. Elke 3 mm stak er een speld in met een cloverclip erop om het in toom te houden. De zakken zijn wel 10 keer gespeld op die manier voordat de zakken op gelijke hoogte waren. Het beleg ging niet eens meer uit de stof, dus werd een dunne garbardine gebruikt die heel glad was. De juiste kleur, maar in combi met het fluweel, pfff.



Maar goed, eind januari pas begonnen met stof knippen. Hopende dat de maat nog net genoeg zou zijn en uit voorzorg de fleecevoering er tussenuit gelaten. Zo koud zie ik het nu toch niet meer worden.



Het geheel is een beetje Frozen-inspired. Donkerblauw fluweel met een witte bontkraag, prachtig winters. Aan de binnenkant moest natuurlijk een Cameo-probeersel. Mooi gelukt, maar net iets te lang het strijkijzer er aan de bovenkant opgehad.



De kleur is verschrikkelijk moeilijk om te fotograveren, maar neem van mij aan dat het een diepe koningsblauw is.

"Ik heb geen zin en wil alleen met een boos gezicht op de foto!"